pytania

no nie wiem troche malo.. jesli wiesz cos wiecej zawsze mozna dodac :)

ale mysle ze wystarczy tez jedno badz kilka najwazniejszych zdan i na egzaminie jakos to pociągniemy, a zeby sie tego w ogole nauczyc trzeba miec krótko i zwięźle. ale spoko jak cos brakuje to mozna dopisac to się potem wyedytuje :)

Post został pochwalony 0 razy

6. Sformułuj rolę nauczyciela i ucznia w poszczególnych nurtach pedagogicznych.

(Trochę to rozbudowane, ale inaczej się nie dało, najwyżej posłuży jako krótka powtórka :P a na egzaminie się napisze bardziej ogólnie)

Nowa pedagogika odcina się od założeń pedagogiki tradycyjnej, w której to nauczyciel znajduje się w centrum, jest osobą najważniejszą- posiadaczem wiedzy, natomiast dziecko- oczekiwanym odbiorcą.
W Nowym Wychowaniu pedagogika wychodzi od dziecka (pajdocentryzm), to ono jest najważniejsze- jego natura, jego życie psychiczne i fizyczne (pedologia). Duży nacisk położony jest na wolność, autokreację i twórczość wychowanka. Wychowawca ma uwzględnić indywidualność dziecka, jego zainteresowania, tempo rozwojowe, samodzielność w poznawaniu świata.
Idea Nowego Wychowania przejawia się w poglądach pedagogicznych kolejnych przedstawicieli nowatorskiego podejścia do pedagogiki. Według Elen Key- również to dziecko jest najważniejsze. Rola nauczyciela sprowadza się do stworzenia dziecku warunków niezbędnych do prawidłowego rozwoju, umożliwieniu jak największego kontaktu z rzeczywistością (zajęcia sportowe, wycieczki). Elen Key opowiada się za pozostawieniem całkowitej swobody dziecku przez wychowawcę. Wychowanek sam decyduje kiedy ma chęć zacząć się uczyć. Rozwój dziecka powinien opierać się w głównej mierze na samodzielnej pracy.
Henryk Rowid także podkreśla rolę samodzielności dziecka w zdobywaniu wiedzy i rolę wychowawcy- towarzysza dziecka, polegającą na stymulowaniu, pomaganiu w szukaniu wskazówek, materiałów, środków oraz pobudzaniu pomysłowości.
J. Dewey: nauczyciel pełni rolę przewodnika w otwartym procesie edukacyjnym, ma za zadanie wpoić dyscyplinę wewnętrzną, przedmioty szkolne powinny nawiązywać do życia społecznego (zajęcia praktyczne takie jak: garncarstwo, gotowanie)
S. Neil: uczeń jest wolny, ma prawo do samorealizacji, odmienności. Wychowawca ma tyle praw do oddziaływania na wychowanka, ile on sam mu przyzna. Relacja wzajemnego szacunku, zaufania, bezpieczeństwa, partnerstwa.
Janusz Korczak: zadaniem wychowawcy chronić dziecko, chować, ukrywać przed krzywdą. Akcentowanie i przestrzeganie praw dziecka, szacunek do niego, zasada partnerstwa. Wychowanie procesem twórczym. Wychowanek musi akceptować nauczyciela, ma prawo do poważnego traktowania jego spraw, tajemnic, dąży do samowychowania.
Pedagogika kultury: wychowawca kształtuje osobowość przez dobra kultury, wprowadza w świat wartości, ukazuje i przedstawia konsekwencje wyborów, przybliża wzory, ideały, stawia nowe wyzwania wspomagając rozwój, towarzyszy, pomaga, podpowiada lecz nie narzuca własnych wartości. To wychowanek sam wybiera wartości którymi chce się kierować.
Wychowanie państwowe: nauczyciel czuwa nad wszechstronnym wychowaniem ucznia: społecznym, artystycznym, fizycznym. Wpaja miłość do państwa. Uczeń ma działać elastycznie i dla dobra innych poświęcając swoje własne pragnienia.
Pedagogika totalitarna: nauczyciel wskazuje drogę, która jest jedyna i słuszna, przekazuje ideologię państwa- partyjność w nauce, kulturze, sztuce. Jest nieomylnym drogowskazem, przywódcą. Uczeń na dostosowywać się do jego zaleceń, wykazywać inicjatywę, traktować naukę i pracę jako święty obowiązek.
Pedagogika personalistyczna: najważniejsze dobro wychowanka, który jest bytem transcendentnym. Najważniejsze są wartości duchowe, osobowe. Wychowanek jest całością- indywidualną i niepowtarzalną, dąży do samookreślenia i samowychowania. Nauczyciel ma pozostawać w relacji- dialogu z uczniem, przybliżać wartości. Główną zasadą pedagogiki powinna być miłość.
Antypedagogika: Nauczyciel życzliwie wspiera dziecko w jego samodzielnych poszukiwaniach i wyborach, wspiera- nie wychowuje. Uczeń- osoba samoświadoma i w pełni decydująca o sobie, odpowiedzialna za swoje wybory, decyduje kiedy i czego się uczy.
Rogers: nauczyciel autentyczny, w pełni akceptuje ucznia, pełen empatii i zrozumienia. Facylitator- wspiera, wspomaga; tworzy i organizuje zewnętrzne warunki uczenia się. Uczeń jest wolny, ma własny udział w tworzeniu siebie, sam wybiera treści do nauki, jest „rzeczywistym podmiotem własnego uczenia się”, ciągle w procesie „stawania się”.
Pedagogika krytyczna: nauczyciel pomaga w krytycznym rozumieniu świata, transmituje kulturę, otwarty na dialog, przygotowuje ucznia do odpowiedzialnego uczestniczenia w tym dialogu, uczula na akceptację różnic społecznych, dopuszcza różnorodność wypowiedzi i aktywne zabieranie głosu, przekazuje idee emancypacji, zmiany świata na lepsze
Postmodernizm: emancypacja, poststrukturalizm, głęboka ekologia.

Post został pochwalony 0 razy

ok, super, juz aktualizuje;d ja teraz próbuje znalezc o krytycznej, kultury i wychowaniu państwowym, zobaczymy co znajde;p

_______________

2. Określ i przedstaw występujące w nurcie PEDAGOGIKI KULTURY i poglądów PRAGMATYCZNYCH Johna Deweya definicje.

NIE WIEM CZY TO O TO CHODZILO, nic innego nie znalazlam, wiec jak cos to poprawcie

ped kultury:

-ekspresja

-paideia

-Wychowanie estetyczne: Podstawowy obszar to sztuka i przyroda.
Wyróżnia się 2 zakresy:
1.Wychowanie przez sztukę- wykorzystywanie kontaktów ze sztuką w różnych oddziaływaniach wychowawczych oraz wspomaganie rozwoju człowieka.
2.Wychowanie do sztuki- przekazywanie wiedzy, rozwijanie umiejętności artystycznych oraz wdrażanie do aktywności twórczej.

-H.Radlińska i J.Kargul promowali upowszechnianie kultury jako prozelityzm tj. szerzenie jakieś religii, ideologii, idei oraz pozyskiwanie zwolenników dla niej. Wyróżnia się 2 metody: misjonarska- pokojowe pozyskiwanie nowych zwolenników oraz kulturkampf- wprowadzanie idei za pomocą siłowych metod totalitarnych.

-Pedagogika kultury swoje podstawowe twierdzenia opiera na triadzie kultura- kształcenie-osobowość.

-Słowo kultura pochodzi od łacińskiego słowa colo, colere – uprawiać. Pierwotne znaczenie tego słowa zachowało się pod postacią słowa „ agrokultura”- uprawa roli

-Kultura masowa - typ kultury jaki wytworzył się w XX wieku w społeczeństwach
przemysłowych, silnie zurbanizowanych, technicznie rozwiniętych, w których
od początku stulecia dokonują się głębokie zmiany ekonomiczne, demograficzne
i oświatowe

-Kultura pedagogiczna - to dziedzina kultury, która jest szczególnie związana ze sprawami
wychowania i oświaty. Jej elementy składowe to ogół urządzeń wychowawczo-oświatowych,
piśmiennictwo pedagogiczne, twórczość pedagogiczna oraz przekonania i postawy
reprezentowane zarówno przez pedagogów i nauczycieli, jak i przez całe
społeczeństwo.

-uniwersum kultury i kultura - kultura została użyta już w starożytności. Obecnie zatoczyła swoimi kręgami wszystkie dziedziny. Traktowana jest jako ulepszanie czy doskonalenie. W jej skład wchodzą: język, prawo, religia i sztuka

ped. pragmatyczna:

padjocentryzm- zwracanie uwagi na dziecko, dziecko w centrum uwagi, najważniejsze

-praktycznosc

- indywidualizm pedagogiczny

proces wychowawczy ma dwie strony biopsychlogiczny (rozwój indywidualności) i
socjologiczny (zadbanie o uspołecznienie wychowanka)

-filozofia eksperymentalizmu

-niemetafizyczna teoria wartości

-pragmatyzm (głównym przedstawicielem i twórcą nazwy był Charles Sanders Peirce, drugim przedst. był William James) to system filozoficzny, którego podstawowym elementem jest pragmatyczna teoria prawdy.

-szkoła eksperymentalna,

-szkoła pracy

-empiryzm radykalny

"Przeciw metafizyce jest skierowana zasada pragmatyczna Peirce’a oraz empiryzm radykalny i pluralizm Jamesa. Najważniejsze dla pragmatystów były: fakt, doświadczenie, konkret, empiryczna sprawdzalność."

Pluralizm – koncepcja Jamesa była pluralistyczna: cechą rzeczywistości jest mnogość części, które zależą od części sąsiadujacych. Pogląd swój, stwierdzający tę względną zależność elementów rzeczywistości James nazwał synechizmem. Uzupełnieniem zaś był inny pogląd, który James nazwał tychizmem: ten zaś stwierdzał względną niezależność elementów rzeczywistości, mianowicie niezależność ich od całości.Pluralizm zakłada więc wielość światów indywidualnych, ale jest koncepcją, która umożliwia harmonię miedzy indywiduum a światem. Wartością, która ma do tego doprowadzić jest dla Jamesa harmonia i bezkonfliktowość.

Na gruncie metafizyki James ugruntował twierdzenie, że składniki rzeczywistości są współzależne od sąsiadujących składników (ten pogląd nazwał synechizmem), ale niezależne od całości (tychizm). Z tego wynikało, że mogą powstawać nowe rzeczy, a w świecie istnieje wolność.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sajkora dnia Sob 17:13, 19 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

26. humanistyczna postawa nauczyciela w rogerowskiej koncepcji pedagogiki:

Podstawowymi składnikami humanistycznej postawy nauczyciela są:

1.Autentyczność-zgodność wewnętrzna facylitatora, akceptuje własne uczucia, nie narzucając ich uczniom, ustosunkowuje się w ten sposób do ich pracy-nie oceniając ucznia, ale swoje własne odczucia względem wykonanego zadania.

2. Akceptacja-bezwarunkowo pozytywny stosunek do wychowanka, szacunek dla jego indywidualności, życzliwości i troska niezależnie od sytuacji, dostrzeganie jego mocnych stron, wiara w pozytywne możliwości.

3.Empatia- empatyczne zrozumienie, wychowawca prawidłowo odbiera uczucia i kryjące się za nimi osobiste przeżycia dziecka, rozumie ich subiektywne znaczenie i potrafi je komunikować.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Gosza ;) dnia Sob 16:31, 19 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

AKTUALIZACJA:

[link widoczny dla zalogowanych]

31.Jaki model społ.był kreowany przez POSTMODERNIZM?

Społeczeństwo nacechowane konsumpcjonizmem. Głownym celem była industrializacja, postęp gospodarczy i techniczny. W społ. wyodrębniły się klasy społeczne, w których najbogatszą miała władzę. Społ. wolnych poglądów. Społ, w którym w szczególny sposób wyróżniło się ubóstwo (osoby które nie pracowały lub utrzymywały się z roli, gdyż nie chciały pracować w fabrykach).

9.Skonkretyzuj aspekty wizji PEDAGOGIKI KRYTYCZNEJ

wizje to to samo co : cel, założenia? :D aa nie umiem tego , lepiej niech ktos mądry się za to zabierze:P

-społeczeństwo powinno być otwarte na dialog
-człowieka trzeba przygotować do odpowiedzialnego uczestnictwa w tym dialogu
-Marksowska krytyka ideologii – tzw. fałszywa świadomość przeszkadza w rozumieniu społecznego zniewolenia
-odsłanianie mechanizmów dominacji: badania nad ukrytym programem, badania nad oporem edukacyjnym, badania nad przebiegiem reprodukcji kulturowej
-wychowywanie ludzi tak, by byli zdolni do zmiany świata: kształtowanie krytycznej postawy wobec rzeczywistości, kwestionowanie oczywistości
-dostrzegać i akceptować różnice społeczne
-dopuszczać różnorodność wypowiedzi i uczyć aktywnego zabierania głosu we własnych sprawach
-uczyć aktywnego działania na rzecz zmiany społecznej

tego nie ma ale moze sie przydać:

Analiza poglądów Aleksandra Sutherlanda Neilla i Janusza Korczaka.

Janusz Korczak i Aleksander Sutherland Niell żyli w podobnym okresie - koniec XIX , początek XX wieku, wtedy to zapoczątkował się nurt "Nowego Wychowania". Jeden jak i drugi byli jego propagatorami i wdrożycielami ale w ich systemach poglądowych były zarówno podobieństwa jak i różnice.
Pierwszym i chyba najważniejszym podobieństwem był szacunek do dzieci, traktowanie ich podmiotowo i partnerskie stosunki między wychowawcą a podopiecznym. Dbano o zaspokajanie potrzeb emocjonalnych: życzliwości, intymności i ciepła. Treści nauczania wybierali uczniowie, nauczyciel jedynie ukierunkowywał, wspierał i rozwijał ich umiejętności. Dla kadry pedagogicznej stawiano bardzo wysokie wymagania bo to właśnie nauczyciel był postrzegany jako przyczyna niepowodzeń szkolnych ucznia. W stosunku do podopiecznych należało być uczciwym i bezkrytycznym.
Wychowanie miało wspomagać rozwój, samowychowanie dziecka w atmosferze toleracji, praworządności i pomocy. Obaj przedstawiciele innowacyjnego jak na tamte czasy świata wartości zastępowali karanie ładem, natomiast przymus dobrowolnym przystosowaniem się do życia we wspólnocie.
Wspólnotami były internaty, dzieci tam mieszkające nie musiały nosić mundurków. Według Korczaka to właśnie internat był najlepszym miejscem do obesrwowania zachwoań i psychiki młodych ludzi. Elementami pobudzającymi społeczną aktywność były gazetka (tylko u Korczaka) i samorząd dziecięcy. W Domu Sierot i w Naszym Domu działały : Sąd Koleżeński, Rada Samorządowa oraz Sejm Dziecięcy. Sąd Koleżeński miał nie tylko walczyć ze złym zachowaniem, ale również pozytywnie inspirować. Zdaniem Korczaka był też szansą na równouprwnienie dziecka. Likwidował bowiem zależność wychowanka od wychowawcy, wszystko regulował kodeks zawierający przepisy prawne. Dzięki temu dziecko uczyło się zasad panujących w zbiorowości, samodzielnie wprowadzało w życie normy społeczne, jakie dana grupa stworzyła dla siebie. Prawa zapisane w kodeksie i wyroki Sądu Koleżeńskiego obowiązywały dzieci jak i dorosłych. Nieprzestrzeganie przepisów groziło takimi samymi sankcjami karnymi, dzięki tej instytucji w Domu panowały ład i porządek.
Drugą formą samorządu dziecięcego była Rada Samorządowa, przekształcona z Rady Sądowej. Została powołana jako instytucja pomocnicza dla Sądu Koleżeńskiego. Miała rozważać zgłoszone pretensje, regulować obcowanie dzieci ze sobą, układać współpracę z dorosłymi, opracowywać normy i postanowienia obowiązujące poszczególne jednostki, grupy lub całą placówkę, a także inicjować nowe przedsięwzięcia. W skład Rady Samorządowej wchodziło 10 wychowanków i 1 wychowawca. Posiedzenia odbywały sie raz w tygodniu.

Członkami zostawały osoby cenione w Domach. Po dwóch latach funkcjonowania Sądu Koleżeńskiego został powołany Sejm Dziecięcy – miał on za zadanie akceptować lub odrzucać prawa ustanowione przez Radę Samorządową.
Podobnie jak w samorządzie Korczaka, w Summerhill odbywały się cotygodniowe spotkania Samorządu lecz prawo głosu mieli wszyscy wychowankowie bez względu na wiek i popularność wśród rówieśników.
Aleksander Neill uważał, że dziecko z natury jest dobre, a najlepszą zasadą wychowania jest: "Czekaj i patrz". Należy dać dziecku pełną swobodę aby naturalne dobro rozkwitło. Wychowanie i chęć zmiany podopiecznego sprawia, że jego osobowość wypacza się, co w konsekwencji prowadzi do przyniesienia ogromnej szkody dziecku. Powinno ono móc bez ograniczeń kierować własnymi działaniami: jeżeli ma ochotę przeklinać – niech przeklina, jeśli nie chce się myć – niech tego nie robi. Dziecko jest zdolne do samoregulacji, jeśli nie jest wychowywane w strachu przed karą. Wolność słowa u dzieci nie grzeszy szczerością, która, jak uważa Neill jest ich cechą wrodzoną i często demaskuje zakłamanie dorosłych. Dopuszczalne jest robienie wszystkiego z wyjątkiem rzeczy, które kolidują z interesami innych. Wolno robić wszystko aby nie przeszkadzało w realizacji wolności innych. Jedynymi prawami jakie obowiązywały w tej szkole były te uchwalone przez Samorząd. W Summerhill nauczyciel powinien być obecny na każdej lekcji natomiast uczeń ma prawo wyboru. Lekcje odbywają się w grupach mniejszych niż dwunastoosobowe, możliwe jest również nauczanie indywidualne, pozwala to na znacznie lepszy kontakt z nauczycielem i jednocześnie lepszy rozwój. Nie wolno zmuszać dzieci do nauki tylko ulepszyć warunki, w których nauka stałaby się czystą przyjemnością. Gry i zabawy zespołowe powinny być nieodzowną częścią dnia.
Dzieci w Domach Sierot porozumiewały się z wychowawcami za pomocą gazetek ściennych – wywieszano na nich różnego rodzaju zawiadomienia, ogłoszenia, propozycje, dzięki niej nie podejmowano pochopnych decyzji, a przy tym uczono się współpracy i umiejętności planowania. Gazetka uczyła również swobodnego wypowiadania się na każdy temat. Korczak wprowadził też skrzynkę na listy – uczyła cierpliwości.
Oprócz wspomnianej wcześniej instytucji Samorządu, na której między innymi przyznawano np. stopnie obywatelstwa : „uciążliwy przybysz”, „obojętny mieszkaniec”, „miły towarzysz”, „pracownik”, „przyjaciel dzieci” ważnym elementem opiekuńczym były dyżury. Uczono się pilnowania porządku, odśnieżania czy ścielenia łóżek. Czasem czynności te honorowane były materialnie, a niekiedy przysługami. Bardzo duży nacisk kładziono na higienę i zdrowie – regularnie mierzono i ważono dzieci. Chroniono własność prywatną – istniała szafa rzeczy znalezionych, powstał też urząd rejestrujący wszelkie transakcje zawierane między mieszkańcami.
Podsumowując działalność Polaka i Brytyjczyka trzeba przyznać, że wnieśli ogrom pracy i bagaż nowatorskich doświadczeń. Zarówno Korczak jak i Neill kochali dzieci robiąc wszystko, żeby nauka i wkraczanie w dorosłość przychodziły łatwo i dawały szanse na rozwój. Jednak naszym zdaniem to właśnie Janusz Korczak jako Pierwszy Rzecznik Praw Dziecka, propagator zrównania praw najmłodszych z dorosłymi zasługuje na wyróżnienie i cześć. Swoją postawą w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince zasłużył na miano bohatera i prawdziwego Pedagoga.

tu jest nieco o wychowaniu państwowym, moze beda odp na ktores pytanie..

[link widoczny dla zalogowanych]

jesli nie wymyslimy nic to proponuje napisac do P. Stempińskiej, Królikowskiej albo Grabiec :P
w koncu tak niewiele nam zostało..ok 7pytan

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sajkora dnia Sob 18:34, 19 Cze 2010, w całości zmieniany 5 razy

hej ;) nie wiem czy jest to odpowiedź do pytania o pedagogice krytycznej, ale może komuś się przyda :) Notka ta pochodzi z wykładu o pedagogice krytycznej.

Pedagogika krytyczna (z wykładu)
· Odnosi się do tekstów amerykańskich
· Oparta na polityce oświatowej
· Krytyka lat 70. i 80. (była prowadzona w stosunku do przemian gospodarczych/społecznych)

Analizie rzeczywistości służy krytyka. Krytyka z 2-óch perspektyw:
- konserwatywnego (objęcie rządu przez Rogersa; należy utrzymać transmisję kultury, gospodarka utrzymuje społeczeństwo, zadaniem szkoły sprostanie wymaganiom; koncepcja programów: kanon treści podstawowych, rdzeń kulturowy Zachodu)
- liberalnego ( ma charakter społeczny- perspektywa społeczna, człowiek aktywnym obywatelem, sprzyjającym rozwoju gospodarczemu; nacisk na indywidualność, rozwój jednostki, odnajdywanie własnego miejsca; oparta na psychologicznych koncepcjach, samorealizacja)

Za wszelkie niepowodzenia są odpowiedzialne szkoły wg ogólnego obwiniania. Następuje nieustanna krytyka z pominięciem metod rozwiązania. Powstają różne ruchy jak np. ruch hipisowski, subkultury istniały na ,,trawniku”, muzyka – demonstracją.

Krytyka ukierunkowana na (związana z):
- ekonomią ( to przede wszystkim ,, wyprodukowanie przyszłych pracowników; szkoła jest zdominowana przez różne interesy; uczniowie to przygotowani pracownicy – społeczeństwo zgłasza zapotrzebowanie- szkoła ich wydaje. Występują jawne programy nauczania + ukryte, które obejmują elementy życia szkoły, które są powieleniem życia przyszłego.
Elementy ukryte: układ architektoniczny, wielkość korytarza, przestrzeń zewnętrzna
Nauczyciel przedstawia społeczeństwo. My nauczyciele <pośrednicy między kapitałem, który reprezentuje społeczeństwo> – wy uczniowie. Nauczyciel ma zaadoptować.
Zakłada się, że ma charakter deterministyczny- krytyka na tego typu działania; opór- bunt- nie ma sposobu rozwiązania
- kulturą ( nie wyklucza ekonomii; w szkole uczy się tego co chcą elity <nie koniecznie intelektualne>; kultura narodowa ma być wszystkich standardem, kultury niżowe <kultura ciszy> - są obok kultury, nie każdy głos ma tę samą wartość, w dialogu dominują ci co mają władzę i przeprowadzają koncepcję; proces socjalizacji w odniesieniu do ciała jednostki. Człowiek wyraża się poprzez swoje ciało – język, rodzaj stylu bycia, związane ze sylwetką. Pozycja wyznaczona przez władzę rodzicielską. Aby wyznaczyć sobie pozycję trzeba wykazać się argumentacją, kompetencją językową...

Krytyczni pedagogowie nie posługują się językiem nadziei.
Pedagogika wyzwolenia - idea alfabetyzacji, człowiek uzyska kompetencje.
Strategia: posługiwanie się własnym głosem; punktem wyjścia jest empatia
Mechanizm, który prowadzi do wykluczenia – kultura przemocy – nie ma dialogowania, nauczyciel mówi! Ci, którzy nie umieją mówić jak nauczyciel czują się gorsi
Kompetencje krytyczne: Głos ucznia, dialog, teorytyzacja dialogu
Cel działania: aktywność obywatelska

Post został pochwalony 0 razy

pyt 37: Jakimi formami ( w ujęciu antypedagogiki ) należy zastąpić klasyczne wychowanie?

Antypedagogika zgodnie ze swoim głównym założeniem " BYĆ I WSPIERAĆ, ZAMIAST WYCHOWYWAĆ" postuluje przeciwko wychowaniu, które jest równoznaczne z urabianiem i ograniczaniem autonomii dziecka. Człowiek nie musi być wychowywany przez innych- wychowanie można, a nawet należy zastąpić takimi formami interakcji jak:
1) WSPIERANIE
2) POMAGANIE
3) DIALOG OPARTY NA DWUKIERUNKOWYM SZACUNKU
Eliminacja wychowania i "odpedagogizowanie" rzeczywistości nie są równoznaczne z zaniedbaniem dziecka i brakiem troski o jego przyszłość- należy pozwolić dziecku, jako jednostce w pełni autonomicznej na samodzielne wybory i decyzje. Klasyczne wychowanie zabija twórczość i indywidualność dziecka dlatego antypedagogika proponuje, aby nauczyciel zamiast schematycznie wpajać wychowankowi gotowe treści, ograniczył się do pomocy, wsparcia, wczucia się w sytuację dziecka oraz otworzenia na jego problemy. Sztywny program pedagogiki tradycyjnej nie znalazł uznania w oczach antypedagogów- twierdzili oni, że bardziej pomożemy dziecku dając mu możliwość wyborów, niz wówczas, gdybyśmy za nie ta decyzję podjęli. Wychowanek jest krzywdzony przez formalizm układu wyższy-niższy ( czyt. nauczyciel- uczeń), który zamyka możliwość swobodnego dialogu. W ujęciu antypedagogiki wychowanie= schematyzm i brak indywidualności ucznia, dlatego skłania się ona ku przekonaniu, że należy wychowanie zastąpić bardzo subtelnym i nieinwazyjnym wparciem, pomocą i otwartością. Tresura powinna zostać zupełnie wyeliminowana, a jej miejsce powinna zając swoboda działań dziecka, którego przyjacielem i wstawiennikiem, ale nie sterownikiem, jest wychowawca. WSPARCIEM, POMOCĄ i SWOBODNĄ FORMĄ DIALOGU można zyskać znacznie więcej, aniżeli poprzez utarte, mało efektywne i krzywdzące dla dziecka formy wychowania.

Czułam się w obowiązku odpowiedzieć na to pytanie bo sama je ułożyłam, a dopiero teraz sie zorientowałam, że nie każdy mógł się zorientować o co właściwie w tym pytaniu chodziło:P

Post został pochwalony 0 razy

Sikora ty skasowałaś mój post z pytaniami których nam brakuje?
i nie szukaj odp na pyt w necie tylko w tekstach!

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez evdzelina dnia Nie 8:08, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

skasowalam, zeby byly same odp na stronie, poza tym jest chyba na tej [2]str info o tym ktorych nie ma, brakuje z 7 czy 8 pytan.

info mam z notatek, kompa, referatów i ksiązki

Post został pochwalony 0 razy

Czy to już wszystkie odpowiedzi?? Jeśli ta, to ok, ale jeśli nie, to wypadałoby je skończyć. . <do tych, którzy nic nie zrobili>

Post został pochwalony 0 razy

jeszcze nie wszystkie ;[

jesli nie znajdziemy nic to serio, nic nas nie ratuje jak mail do ktorejs z wykladowczyn :d

[link widoczny dla zalogowanych]

trzeba rzucic na to okiem i nieco skrócic, nie wiem czy dobrze zrobilam 9 zad. chyba nie o to chodzilo wiec jak ktos umie prosze o poprawke.

oj ciezko ciezko to bedzie:P

postaram sie to zaraz ogarnąc ale nie wiem czy cos sie uda, boje sie ze na egz. bedzie zadanie porównawcze, takie jak mamy np to 3...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sajkora dnia Nie 15:45, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 2 razy

Męczę właśnie te pytania i tak mi się nasunęło odnośnie odpowiedzi na 22: "Z jakich metod korzystał John Dewey w swoim nauczaniu? "

I tutaj są te całe idee wymienione, że indywidualizm, działanie i doświadczenie i demokracja i w sumie ma to sens, nie? Ale w tych tekstach z ćwiczeń był wyszczególniony rozdział o metodach w nauczaniu i było tam mniej więcej tak:

- kształtowanie wyobraźni - wyobrażenie jest narzędziem najbardziej znaczącym,
- obserwowanie zainteresowań dziecka
- unikanie sentymentalizmu jako próby rozdzielenia uczuć i działania
- pobudzanie dziecka do ekspresji
- nie wolno na siłę rozniecać uczuć, ponieważ przychodzą one same

To sobie możecie dopisac, jak chcecie.

Aha ;d I chyba w ogóle nie ma takiego pytania, jak "Podejście do dziecka w tradycyjnej szkole według A.S. Neil'a".
Tak wynika, że to chyba po to jest dopisane, żebyśmy wiedzieli skąd się ta koncepcja wzięła, ale ogólnie to tego w tezach ni ma ;]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez 7 dnia Nie 17:10, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

chcemy chcemy, dzieki ;)

Post został pochwalony 0 razy

można prosić o uaktualnienie pytan na które nie ma jeszcze odpowiedzi?

dopiero dziś weszłam na forum a też bym dorzuciła coś mojej wiedzy :)
i takie pytanie czy ktoś to będzie składał w jakąś jedną całość?

Post został pochwalony 0 razy

przecież sajkorka cały czas ogarnia...

Post został pochwalony 0 razy

okej zwracam honor ;-)

Post został pochwalony 0 razy

24.Jak realizowała się idea WYCHOWANIA PAŃSTWOWEGO w kolejnych nurtach pedagogicznych?

Idea wychowania państwowego była podłożem do ukształtowania się pedagogiki totalitarnej. Wychowanie państwowe jest jej fundamentem ze względu na podobną rolę nauczyciela, założenia itp.

Post został pochwalony 0 razy

12. Każdy nauczyciel powinien znać, rozumieć i porównywać występujące w naukach o wychowaniu różne perspektywy poznawcze. Nie wystarczy "zakupić" jakąś teorię trzeba umieć uczynić z niej użytek tak aby to nie nam było dobrze, ale naszym wychowankom.Jednak nauka nie dam nam gotowej odpowiedzi, nie wyzwoli nas z wysiłku własnego poszukiwania odpowiedzi na rodzące się pytania. Dlatego nauczyciel powinien przyjąć postawę wędrowca "posuwającego się swoim traktem i posługującego się stosowną mapą pluralistycznego świata pedagogicznych myśli i teorii" ;)

Post został pochwalony 0 razy

aktualizacja 21.06

[link widoczny dla zalogowanych]

ew. jest na mailu (o2, gmail)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sajkora dnia Pon 8:08, 21 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

i to są wszystkie odpowiedzi ?

Post został pochwalony 0 razy

Orientujecie się może jaka ma byc forma egz? losujemy 3 pytania i piszemy z 2 tak jak w tamtym półroczu??

Post został pochwalony 0 razy

ja znowu słyszałem plotki że ma być 5 pytań i 3 trzeba napisać no ale nie wiem ile w tym jest prawdy;>

Post został pochwalony 0 razy

Rozmawiałem z P.Stęmpińską i mówiła, że najprawdopodobniej będzie można wybrać 3 pytania z 5, ale jak to będzie... okaże się już na samym egzaminie ;p

Post został pochwalony 0 razy

nie , brakuje jeszcze kilku ;[
_________________________

właśnie skracam te odp, bo są mega długie, ale nie zdąże wszystkiego, wiec wysle tyle ile zrobilam, mam nadzieje ze ktos bedzie mogl to kontynuowac.

poza tym, zerknijcie prosze na pytanie 14 o totalitaryzm, bo wydaje mi sie ze tam nie ma odpowiedzi na pytanie -Jaki świat chciała stworzyć pedagogika totalitarna i jakimi środkami chciała to osiągnąć?

jest za to opis wychowania, rola ucznia i nauczyciela.. jakby ktos mogl to przekształcic na krótszą odp. byłoby fajnie.

zobaczcie tez 2 i 9 bo moim zdaniem są źle zrobione, ale ja tam nie wiem na 100% ;p

[link widoczny dla zalogowanych]

ew na obu pocztach

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sajkora dnia Pon 16:00, 21 Cze 2010, w całości zmieniany 2 razy

Pogrzebałam troche przy tym, poskracałam jeszcze bardziej, coś tam skleciłam w tym totalitaryzmie. Jak ktoś chce to sobie może kuknąć, mnie już mdli od tego ;d
Nie tykam się krytycznej bo w ogóle tego nie jarze, ale pozastanawiam się na tym czego brakuje jeszcze. Chociaz coś mi się zdaje, że się nikomu w to patrzec nie chce już :dd

Leci link do tej rozgrzebanej przeze mnie syntezy:

[link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy