Forum www.ignatianumpedagogika.fora.pl Strona Główna
RejestracjaSzukajFAQUżytkownicyGrupyGalerieZaloguj
Sutherland Neil

 
Odpowiedz do tematu    Forum www.ignatianumpedagogika.fora.pl Strona Główna » Współczesne kierunki pedagogiczne - wybrane nurty i ideologie / Wsp. k. - nurty01 Zobacz poprzedni temat
Zobacz następny temat
Sutherland Neil
Autor Wiadomość
LukaszKalfi
Szeregowy



Dołączył: 15 Paź 2009
Posty: 4
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5


Post Sutherland Neil
IV.Sutherland Neil i jego koncepcja wychowania.
Sutherland Neil, Nowe Summerhill, w: S. Wołoszyn, Zródła do dziejów.., T.III., ks. I

1. Alexander Sutherland Neil: (ur. 17 października 1883 w Forfar w Szkocji, zm. 23 września 1973) — nauczyciel języka angielskiego. W 1908 r. ukończył anglistykę na Uniwersytecie w Edynburgu, podejmując się pracy nauczycielskiej i dziennikarskiej, zaś już w 1915 r., pracując jako zastępca dyrektora w jednej ze szkockich szkół wiejskich, wydał swoją pierwszą książkę pt. „A Dominie’s Log”. Po zwolnieniu go ze służby oficerskiej w czasie I wojny światowej ze względu na zły stan zdrowia, podjął się w 1919 r. pracy nauczycielskiej w King Alfred School w Londynie, dzięki której poznał amerykańskiego pedagoga, psychoanalityka a zarazem twórcę szkoły alternatywnej, progresywnej dla młodzieży niedostosowanej w Dorset pod nazwą – The Little Commonwealth. Twórca szkoły Summerhill (powstałej w 1921 roku od nazwy wzgórza w Anglii), która reprezentowała nowatorskie podejście w pedagogice zezwalające dzieciom na dużą swobodę w nauce, niestosowanie obowiązku szkolnego oraz wspieranie rozwoju wg indywidualnych chęci i ciekawości dziecka. Obecnie szkołę prowadzi wychowana w ideach ojca - córka Zoe Readhead.

Przedstawiciele: M.Montessori, J.Korczak, C.R.Rogers, W.Suchomliński, C.Freinet podobnie jak Neil opowiadają się za swobodą edukacyjną i tzw. negatywnym wychowaniem, rozumianym jako brak ingerencji w naturalny rozwój dziecka, a jedynie nadzorowanie go i „ubezpieczanie”.


2. Idea

„Nie mogę uwierzyć, że zło jest wrodzone”- tak brzmi myśl przewodnia pedagoga A.S. Neila. Dziecko jest istotą dobrą z natury. Warunkiem zaś wydobycia z wychowanka tego naturalnego dobra jest wychowanie go w pełnej swobodzie. Dziecko powinno samo decydować o swoim losie i nie należy mu narzucać odgórnych nakazów czy też zakazów. Każde dziecko jest bowiem także z natury mądre i rozsądne- samo wie najlepiej co jest mu potrzebne na danym etapie życia. Tymczasem dzieciom od urodzenia uniemożliwia się ich naturalny rozwój, dąży się do ich „zniewolenia”, co jak podkreśla Neil przynosi korzyści co najwyżej rodzicom. Dzieci takie zatracają bowiem poczucie szczęścia i „zdolność do radosnej pracy i godziwego życia”. Stąd za główny cel wychowania należy przyjąć zachowanie lub przywracanie dziecku szczęścia. Szczęście utożsamiane jest bowiem z dobrem. Tylko dziecko szczęśliwe może być naturalnie dobre. Wydobycie wrodzonej dobroci jest natomiast zasługą wychowania w absolutnej swobodzie. Neill w swej koncepcji wykorzystywał zasadę „wait to see” tj. czekać i patrzeć. Dziecko bowiem jest w stanie samo pokierować swoim rozwojem postępując w zgodzie z własną osobowością. Zadaniem wychowawcy jest tylko i wyłącznie stwarzanie dzieciom i młodzieży warunków do ich nieskrępowanego rozwoju a przede wszystkim powstrzymanie się od wywierania na nie presji fizycznej i moralnej. Neill był przeciwnikiem moralizatorstwa i indoktrynacji. Uczniowie mogli swobodnie podejmować wszelkie decyzje, ich działania były w pełni samodzielne. Neill pozostawił w ich rękach kierowanie szkołą i internatem. W ten sposób jego zdaniem dzieci uczyły się odpowiedzialności, ponosząc przy tym wszelkie konsekwencje swoich czynów. Wierzył w moc kary naturalnej jako wyjątkowo skutecznego elementu naturalnej samoregulacji zachowań dzieci i młodzieży .Istotę podejścia Alexandra S. Neila do kwestii wychowania najlepiej ilustrują jego słowa: „Każde dziecko ma w sobie Boga. Nasze wysiłki zmierzające do urobienia jego charakteru, zmieniają Boga w diabła. Dzieci przychodzące do mojej szkoły to małe diablęta, nienawidzące świata, destrukcyjne, niewychowane, kłamiące, kradnące, nieokrzesane. Po sześciu miesiącach są szczęśliwymi, zdrowymi dziećmi nie czyniącymi zła. Nie jestem geniuszem, jestem tylko człowiekiem, który porzucił chęć kierowania każdym krokiem dziecka. Pozwalam im stworzyć własne wartości, a wartości te nieodmiennie są dobre i prospołeczne. Religia, która ma produkować ludzi dobrych tworzy ludzi złych, a religia zwana wolnością czyni ludźmi dobrymi”.

Podejście do dziecka w tradycyjnej szkole według A.S. Neil'a:
- dziecko jest urabiane, utrzymywane w karności, zamknięte w sobie,
- jest uległe, skłonne do posłuszeństwa wobec autorytetu, boi się krytyki,
- dziecko ma przedkładać obowiązek nad przyjemność,
- emocje dziecka są emocjami tłumu, a nie indywidualnymi,
- szkoła tradycyjna ignoruje emocjonalną stronę życia,
- kształci sie tylko umysł dziecka,
- dzieci wychowane są w oparciu o zakazy,
- dziecko od początku trzeba zmuszać do tego, żeby dopasowało sie do naszego obłąkanego społeczeństwa,

3. Summerhill:

W szkole kierowanej przez A. S. Neila, o nazwie Summerhill (oznaczającej wzgórze słońca), dzieci przebywały od 5 roku życia do końca 16-stego, nikt nie był zmuszany do nauki, gdyż wierzono że brak przymusu uczęszczania do szkoły skłoni wychowanków do samodzielnego wyboru nauki, co zresztą potwierdziło się w praktyce. Prędzej czy później, wychowankowie sami, z własnej i nie przymuszonej woli, zaczynali chodzić na zajęcia. Pełną swobodę posiadali również w podejmowaniu decyzji o wyborze zajęć pozalekcyjnych, zachowania w stosunku do nauczycieli, ubioru itp. W Summerhill brano pod uwagę zainteresowania wychowanków, ich pomysły i zdolności, dzięki czemu (jak również za sprawą świetnych relacji nauczycieli z dziećmi), osiągano wysoki poziom nauczania. A. S. Neil był surowym przełożonym swoich nauczycieli i stawiał im wysokie wymagania, co podyktowane było przekonaniem, iż przyczyny niepowodzeń szkolnych tkwią nie w dzieciach, lecz właśnie w nauczycielach. Kładł on szczególny nacisk na wyjątkowe traktowanie dzieci specjalnej opieki, zepsutych, nieszczęśliwych i zagubionych, gdyż uważał, że pomóc im może jedynie świadomość, iż ktoś stoi po ich stronie.

Kolejną ideą wprowadzoną do Summerhill przez Neila, był postulat samorządności uczniów - w szkole działał szkolny samorząd, który był odpowiedzialny za podejmowanie wszelkich decyzji dotyczących spraw życia na terenie internatu i szkoły (wyjątkiem było odwoływanie i przyjmowanie wychowawców oraz nauczycieli, a także sprawy zaopatrzeniowe). Główne zadanie samorządu polegało na uchwalaniu przepisów (w drodze głosowania), zwłaszcza dotyczących zdrowia oraz bezpieczeństwa, jak również rozwiązywanie powstałych konfliktów wśród dzieci.

Wychowywanie w dużej swobodzie, wprowadzone do zakładu Summerhill, bynajmniej nie oznaczało anarchii czy zaspokajania zachcianek wychowanków, gdyż istniały tam jednak pewne granice owej swobody: dzieci miały prawo robić to, na co miały ochotę, pod takim warunkiem, że ich działania czy zachowanie nie ograniczały swobody kolegów czy dorosłych, a więc nie dezorganizowały życia szkoły oraz internatu. Aby utrzymać ten porządek, zostały wprowadzone przepisy (szczególnie dotyczące planu dnia), oraz pewne zakazy, służące zachowaniu bezpieczeństwa wychowankom, jak np. zakaz kąpieli w zbyt głębokiej wodzie pod nieobecność osób dorosłych.

Szkoła Neila stanowi przykład całkowicie nietypowego podejścia do tematu wychowania, i choć wydaje się, że przymus jest nieodłącznym elementem szkoły, praktyka w Summerhill (prowadzona zresztą do dzisiaj) mówi zupełnie coś innego. A zatem, to nie przymus i kary powinny stanowić fundamenty szkoły - czasami wystarczy najzwyczajniej obdarzyć dziecko zaufaniem.

Nie bez znaczenia była także postawa uczących w Summerhill nauczycieli - starających się o atrakcyjność prowadzonych zajęć, będących dla uczniów, nie odwrotnie. Była ona całkowicie odmienna od zwykłego, roszczeniowego podejścia opartego na przymusie nauki. Jak trafnie zauważa Neill: „gdy zajęcia nie są obowiązkowe to trzeba być bardzo dobrym nauczycielem, aby uczniowie przychodzili na twoje lekcje.

4. Koncepcja pedagogiczna A.S. Neila:

- szkoła ma być dopasowana do dziecka, a nie dziecko do szkoły
- wolność przynosi efekty
- dziecko jest z natury dobre, ma wrodzoną dobroć i poczucie realizmu
- brak wszelkiej dyscypliny w szkole, pouczania, sugerowania, instruktowania, wskazań moralnych i religijnych
- pełna swoboda zachowania
- miłość jest konieczna w każdej szkole, ponieważ oznacza akceptację
- bezstresowe wychowanie
- wszyscy są sobie równi i mają jednakowe prawa
- uczniowie nie są zmuszani do chodzenia na lekcje
- dziecko ma żyć własnym życiem, a wychowanie ma być przygotowaniem do tego życia
- szkoła ma leczyć dzieci ze wszystkich kompleksów wynikających z moralizatorstwa i strachu
- summerhill jest szkołą samorządną i demokratyczną oraz kompromisową dzięki samorządowi
- zabawa jest najważniejsza (zabawa w sensie fantazji, pobudzanie wyobraźni)
- idea niewtrącania się do rozwoju dziecka oraz nie wywierania nacisku na dziecko


5.

Wady szkoły Summerhill:

- zbyt wielka swoboda- dzieci robią co chcą
-brak jakiegokolwiek rygoru
- przesadna równość- brak hierarchii między dorosłymi a dziećmi
- nauka jest traktowana jako zabawa
- szkoła nie spełnia funkcji edukacyjnej, jest to szkoła przygotowująca do życia
- summerhill to szkoła dla dzieci z klasy średniej, ubodzy nie mają szans zapisania się do niej
- summerhill jest wyspą, która jest odizolowana od społeczeństwa
- brak prywatności
- pozwolenie dzieciom być egoistami


Zalety szkoły Summerhill:

- dzieci są pełne życia i zapału
- szkolę przenika atmosfera zadowolenia i tolerancji
- dzieci nie są nieśmiałe i skrępowane
- szkoła pobudza takie cechy jak: szczęście, szczerość, zrównoważenie i umiejętność zycia w społeczeństwie
- dziecko czuje się akceptowane i jest dowartościowane
- wiara w osobowość dziecka
- dzieci nie są wychowywane w atmosferze lęku i zastraszenia
- szkoła pobudza wyobraźnie dziecka, poszerza jego horyzonty poprzez częste dyskusje, zajęcia taneczne, teatralne, plastyczne itp. dzieci rozwijają sie wszechstronnie



wysłałem to również na maila :) pozdrawiam:)


Post został pochwalony 1 raz
Wto 15:19, 30 Mar 2010 Zobacz profil autora
cosmo
Starszy szeregowy



Dołączył: 25 Gru 2009
Posty: 14
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: dziewoja

Post
Super, napewno będzie pomocne do napisania karnej pracy o tej szkole :D
dzięki ;)


Post został pochwalony 0 razy
Pon 11:42, 05 Kwi 2010 Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:    
Odpowiedz do tematu    Forum www.ignatianumpedagogika.fora.pl Strona Główna » Współczesne kierunki pedagogiczne - wybrane nurty i ideologie / Wsp. k. - nurty01 Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do: 
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Design by Freestyle XL / Music Lyrics.
Regulamin