egzamin

kiedy i o której jest egzamin z resocjalizacji?

Post został pochwalony 0 razy

egzamin jest 21.06.2010 w Auli, o godz.10.00
wpis 23.06.2010 s.102, o godz.9.00

Post został pochwalony 0 razy

ma ktoś dobre notatki ze wszystkich wykładów??;p
jak tam wam lyzie czytanie książki?:D

Post został pochwalony 0 razy

ja przeczytałam całą, ale i tak nic z niej nie pamiętam :/ beznadziejna ta książka.

Post został pochwalony 0 razy

nie ma po co czytać tej epopei... ja coś chyba dzisiaj w nocy porobię na reso to tu wrzucę;)

Post został pochwalony 0 razy

jesteś genialna ;)

Post został pochwalony 0 razy

na razie tyle:

#Działy współpracujące z resocjalizacją:
- psychologia kliniczna
- socjologia dewiacji
- kryminologia
- prawoznawstwo
- ekonomia
- medycyna.
#Pedagogika resocjalizacyjna jest wiedzą międzydyscyplinarną- łączy dorobek innych nauk.
#Obszar analiz pedagogiki resocjalizacyjnej:
- teleologia resocjalizacji- (gr. telos- cel) nauka o celach, celem jest przystosowanie do społeczeństwa;
-teoria wychowania resocjalizacyjnego- do jakich mechanizmów się odwołać żeby zmienić;
-metodyka wychowania resocjalizacyjnego- przy użyciu, jakich środków zmieniać.
INSTYTUCJE
-więzienie średniowieczne było miejscem oczekiwania na wykonanie kary, sprawca był do dyspozycji organów i nie mógł uciec;
-kara pozbawienia wolności pojawiła się na przeł. XVI/XVII w. w Anglii
1553r. –pierwszy dom pracy (workhouse) powstał w Birdewell w Anglii z inicjatywy Edwarda VI; mix więzienia- przytułku- domu dziecka- domu starców- domu pomocy społ;
praca była tam narzędziem zmiany człowieka;
1589r. – w Holandii skazano za kradzież i zabójstwo 16-letniego chłopca, radni Amsterdamu postanowili wybudować dom dla młodocianych przestępców, włóczęgów i żebraków. Z biegiem czasu zaczęto umieszczać tam wszystkich złoczyńcow skazanych na kary do 20 lat pozbawienia wolności. Pracowali przy pędzeniu wełny, wyrobie sukna, itp. więźniowie otrzymywali wynagrodzenie, z którego część otrzymywali, a część odkładana była na tzw. fundusz wyjściowy. Obserwowano tendencje poprawcze- obecność kaznodziei.
1595r.- powstaje zakład dla mężczyzn
1596r. dla kobiet
1603r. wybudowano osobny budynek dla młodzieży, gdyż zauważono, że umieszczanie młodocianych z niebezpiecznymi przestępcami nie daje pozytywnych rezultatów.
1629r. – w polskim Gdańsku także otwarto dom poprawczy typu amsterdamskiego.
1704r.- pod przewodnictwem papieża Klemensa XI powstaje w Rzymie przytułek św. Michała; dom poprawczy dla 200 nieletnich przestępców i przytułek dla 500 starców. Przestępcy na noc byli umieszczani w osobnych celach, w dzień pracowali wspólnie pod bezwzględnym zakazem porozumiewania się. Odbywano karę, ale i pokutę. Cały system oparty był na odrodzeniu religijnym wg zasad wiary katolickiej. Starano się każdego więźnia nauczyć jakiegoś rzemiosła, by po opuszczeniu zakładu mógł się utrzymać.
1775r. – w Gandawie powstaje zakład penitencjarny zorganizowany wg systemu celkowego; SYSTEM CELKOWY został rozpropagowany przez Anglika Johna Howarda, który zwrócił uwagę na demoralizacyjną funkcję więzień i na to, że osoby upośledzone lub chore psychicznie powinny być traktowane inaczej, niż pozostali więźniowie.

John Howard- odwiedzał wiele więzień europejskich; autor dzieła: „O stanie więzień”, w którym postulował o uczynienia z więzienia miejsca kary, ale bez stosowania bólu fizycznego.
Nawoływał, by więźniowie pracowali fizycznie, byli kształceni umysłowo i religijnie, by byli odosobnieni, by więźniów wykazujących poprawę zwalniać przed terminem.
1791r. – w Gloucester w Anglii powstaje pierwsze więzienie naśladujące wzory gandawskie; J. Bentham zaproponował zmianę architektury więzień- plan Panopticon- więzienie okrągłe, cele mieszkalne przylegają do siebie (więźniowie nie mają ze sobą kontaktu), w centrum znajduje się wieża strażnicza, jako Oko Władzy (wzrasta świadomość bycia kontrolowanym). Pomysł Benthama przechwycili Amerykanie.

W USA poszukiwania w organizacji więziennictwa doprowadziły do rozwinięcia się dwóch systemów penitencjarnych ( w obrębie systemu celkowego):
1.- pensylwańskiego
2.- auburnskiego.
Ad.1
System ten zakładał całkowite osamotnienie więźnia przez całą dobę ( np. Wschodnie Więzienie Stanowe w Filadelfii); jednoosobowe cele 2x3m, w każdej toaleta i kran; (skazani pracowali jedli w swoich celach), do dyspozycji każdego osadzonego dziedziniec ćwiczeń; byli pozbawieni jakiegokolwiek kontaktu z rodziną i przyjaciółmi. Pierwsze więzienie tego typu zbudowano w 1790r. w Cherry Hill, propagatorami była sekta kwaków- ich filozofia opierała się na idei ekspiacji, żalu za grzechy. Z systemu zrezygnowano w drugiej połowie XIX w.
Ad.2
W latach 1816-1819 wybudowano więzienie w mieście Auburn. Po dwuletnim okresie próby zrezygnowano z całkowitego osamotnienia więźniów ( ogromna śmiertelność). Wprowadzono zasadę izolacji nocnej i wspólnej pracy w czasie dnia (bez rozmów). Cele były bardzo małe; skazani mogli korzystać z posługi religijnej. Prowadzono naukę czytania, pisania i arytmetyki. Mimo zakazu porozumiewali się przez nieszczelne rury.

POCZĄTKI SYSTEMU PROGRESYWNEGO
Karol Lucas „O reformie więzień”- dzieło zyskało miano Biblii więziennictwa; zawierało jawną koncepcję reformującą więzienie- więzienie ma być nie tylko miejscem kary, ale i reformowania; propozycja Lucasa wyprzedziła o kilkadziesiąt lat system więziennictwa w USA. Zaproponował on trzeci system –WYCHOWANIA- wyrabiania nawyków ( warunkowanie instrumentalne): fizycznych- praca, higiena; moralnych- wartości.
Podkreślał znaczenie diagnostyki i klasyfikacji więźniów- trzeba więźnia poznać, by wiedzieć, jakie metody zastosować. Lucas jest duchowym ojcem systemu progresywnego.

reszta jutro, bo dzisiaj już padam na pysk;P

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez patryszya dnia Śro 22:45, 16 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

Dalsza cześć tego, co zrobiła Patrycja!
Brakuje 3 wykładów, wieczorem je ogarniemy jeszcze:)

Ps: Miłej nauki ;)

Admirał Mcconochi – Podczas przebywania na statku z więźniami, wpadł na pomysł podzielenia okresu kary na 3 etapy. Różniły się pod względem wymagań stawianych więźniom, różnica pomiędzy przysługującym im ulg.

 I ETAP : izolacja całkowita, brak przywilejów, więzień nie pracuje, nie ma widzeń z rodziną, jest SAM.
 II ETAP: wspólne odbywanie kary ( najdłuższy ), izolacja nocą, uczy się, może rozmawiać, pracuje. Dzieli się na 5 drobniejszych klas – przechodzenie do kolejnych nie odbywa się automatycznie, ale za sprawą coraz lepszego zachowania.
- gdy więzień odbył ¾ kary i był w 5 klasie nabywał możliwość zwolnienia warunkowego ( na wyspie ) – dalszego odbywania kary na zewnątrz.
- lub trafiał do wiezienia o lepszych warunkach ‘’ up way house’’
- wówczas, gdy więzień się nie poprawiał pozostawał na danym etapie – w danej klasie lub był degradowany do etapu niższego.
System działający – Góra – Dół, progresywno – regresywny. System działający tylko w górę – progresywny.

26 III 2010
Wykorzystanie założeń progresywizmu:
Wiek XIX można uznać WIEKIEM EKSPERYMENTOWANIA, szukania nowych rozw.
Reformatoria:
 I ZAKŁAD WYCHOWAWCZY , dla młodzieży przestępczej w BOSTONIE w 1826r. Założycielem był Edward Wells; stan Machiachiusets nadał reformatorium przywilej aby pozbawieni wolności pozostali tam skierowani jako do Domu Poprawy ( chłopcy ).
Zakład utrzymywany był z kary miejskiej, nie stosowano kryteriów przyjęcia, rozmiary demoralizacji nie przesądzały. W Bostonie można było odnaleźć elementy progresywizmu wplecione w strukturę wychowania ( stałym elementem dnia były codzienne podsumowania, oceny dnia, gdy ktoś zasługował na naganę musiał się ustosunkować.)
VI stopni progresji : 3 dobre i 3 złe ( degradacja lub awans ). Wells dbał o wykorzystanie czasu wolnego ( współcześnie Monar ).
 REFORMATORIUM W ELMIRZE – 1876, R Brockway, tradycja wyroków nieokreślonych, idea korekcjonalizmu; Ci, którzy pracowali z przestępcami przypisywali sobie funkcję medyków (patologia jako choroba); upodabniało to instytucję do kliniki. Wyroki nie określone czasowo.
To model korekcji a nie kary; idea wyroków nieokreślonych czasowo, wyznaczała wtedy model instytucji XX wiecznych zakładów korekcyjnych. Z chwil gdy skazany wstępuje do zakładu, zapomina się o jego przeszłości, a bierze się pod uwagę jego PRZYSZŁOŚĆ.

- Zaprzeczenie systemowi celkowemu!
- W Elmirze przyjmowano wg. Kryteriów wiekowych : od 16 do 20 lat.
- Nie przyjmowano recydywistów
- elementy systemu progresywnego w uproszczonej formie: 3 stopnie: po przyjęciu wychowanek dostawał się na środkowy stopień, miał możliwość awansu lub degradacji.
3 stopnie miały odmienne kolory : czerwony, czarny, niebieski. Wychowankowie pracowali i otrzymywali pieniądze. Bilans rachunku wskazuje na to, czy wychowanek wydaje więcej niż Zarabie ( degradacja ) czy na odwrót ( awans), wychowanie przez sport.

Metoda stosowana w Elmirze zyskała ŚWIATOWĄ SŁAWĘ, jej efektywność wynosiła 80%.

 Upodobnienie tego typu instytucji do organizacji militarnej zastosowano w REFORMATORIUM W JORZE w 1912r. zał. D.Derrick. Spotyka się tam psychologów, którzy rostrzegają konflikty wychowanków; funkcjonował samorząd ( nie mogli do niego należeć osoby z zaburzeniem układu nerwowego np. oligofrenicy czy chorzy na padaczkę )
Do tego modelu powraca się do dziś ( boat campes ), zwłaszcza w USA – obozy dla młodych przestępców, gdzie są poddani rygorowi wojskowemu.

Osoby charakteropatyczne – typ osobowości zaburzonej, cechy : brak możliwości przeżywania uczuć wyższych, postawa manipulatorska, brak więzi z ludźmi, często inteligentniejsza niż reszta populacji, potrzeba adrenaliny, silnych wrażeń, lubią wyzwania – boat camp im odpowiada bo panują tam jasne zasady!
Neurotyzm – przeciwieństwo charakteropaty, ma zdolności do wczuwania się, odczuwa lęk, współczuje, praca z neurotykami jest trudna dla rygorystycznych wychowawców. Trudno im się egzystowało w boat camp.

 SLEIGHTON FARY W PRENSYLWANI w 1906r. zał. Ms Falconer , obiekt dla 500 dziewcząt,
od 9 – 21 roku życia; pracowano z nimi metodami wpływu osobistego, przyjmowano do pracy kobiety wykształcone, z manierami i klasą, by swoją osobowością wpływały na wychowanki. Przy zakładzie zorganizowano OŚRODEK BADAWCZO – SELEKCYJNY, przez pierwsze 3 miesiące badano je by wiedzieć jakie metody korekcyjne będą najlepsze w danym przypadku.\

Okres nazywany ‘’KARNAWAŁEM RESOCJALIZACJI’’, założono republiki młodzieżowe dla młodzieży wykolejonej:

 I FREVILLE, 1895, W. George
Młodzież od 14 do 21 lat, edukacja jako zaufanie – wszystko im wolno ale muszą pracować.
Władzę sprawowano poprzez przedstawicielstwo. Był trójpodział władzy:
- ustawodawcza ‘’ zgromadzenie gminy ‘’
- wykonawcza : wyk. przez prezydenta, wiceprezydenta, 2 sekretarzy
- sądownicza : sami nakładali na siebie prawa ( zakaz palenia papierosów, nauka do 21 lat )
*Wychowawcy byli pełnoprawnymi obywatelami
*praca była wynagradzana specjalną, aluminiową monetą obowiązującą na tym terenie, Ci którzy nie pracowali byli włóczęgami.
* chodziło o wychowanie wzoru obywatela, by po opuszczeniu zakładu osoby potrafiły odnaleźć się w społeczeństwie.

 II MIASTO CHŁOPCÓW W OMAGA w Stanie NEBRASCA, 1917r. zał. Edward Flangan
Kwestia odpowiedzialności i winy ustępuje w odniesieniu do młodzieży wykolejonej, wychowankowie tworzyli organizacje, kluby itd.
1934 – władze miasta nadały miastu prawa miejskie

- zajmowano się pracą na roli
- chłopcy mieszkali w domach 1 piętrowych
- duże koszty : dlatego zrezygnowano

16 IV 2010

Grupa AA

1935 – I meeting AA, okazało się ,że program 12 tu kroków nie tylko służy ratowaniu życia alkoholików, ale też uciekają się do nich ludzi uzależnieni od innych nałogów.
Wielka księga AA – zasady, podstawowe dwa teksty, alkoholik nie ma wolnej woli.

 I KROK : przyznanie się do bezsilności wobec alkoholu i do tego, że kieruje on życiem
 II KROK: uwierzenie, że siła większa od nich samych może przywrócić im zdrowie.
Alkoholicy uważają alkoholizm za najbardziej demokratyczny nałóg – dotyka wszystkich
 III KROK: postanowienie powierzenia życia Bogu, ‘’ nie potrafię sobie pomóc, ale może to zrobić Bóg’’
 IV KROK: ‘’moral invento’’ – rachunek sumienia, podsumowanie winy
 V KROK: ślad wpływów grup oxfordzkich – zaadaptowanie tradycji ‘’spowiedzi’’, publicznych, praktyka otwarcia, wyznanie Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi, istotę własnych błędów, daje to wzmocnienie świadomości swej kondycji
 VI KROK: gotowość, by Bóg uwolnił ich od wszelkich wad charakteru
 VII KROK: pokorne zwrócenie się do Boga, by usunął ich przywary i słabości. Każdy meeting rozpoczyna się ‘’ modlitwą o pogodę ducha ‘’
 VIII KROK: sporządzenie listy osób, których skrzywdzili i chęć zadośćuczynienia – pozbawienie szans nawrotu choroby przez poczucie winy, postawienie bariery pomiędzy przeszłością, a przyszłością. Na I miejscu alkoholik stawia siebie
 IX KROK: odpowiedź na wcześniejszy, zadościuczynienie wszystkim, którym było to możliwe, poza tymi których skrzywdzono moralnie
 X KROK: alkoholicy mówią o wprowadzenie rachunku moralnego i przyznania się do winy
 XI KROK: poprzez modlitwę i medytację, dążenie do coraz doskonalszej więzi z Bogiem
 XII KROK: przebudzenie duchowe w rezultacie tych kroków
System AA opiera się na wzajemnej pomocy, wspólnotowym oparciu. Metafora ,, ruchomych schodów’’ – jadą w dół, jeśli alkoholik stoi na schodach to się cofa, aby iść naprzód musi włożyć dwukrotnie więcej wysiłku.
Metafora cukrzycy – chorzy muszą zasilać się insuliną, chorzy na alkoholizm mogą być normalni ‘’zasilając się’’ meetingami AA
12 tradycji – podstawy organizacyjne
1. Jedność grupy AA : nasze wspólne dobro powinno być najważniejsze
2. Najważniejszy autorytet to Bóg
3. Jedyny warunek przynależności do AA jest pragnienie przestania pić
4. Każda grupa powinna być niezależna we wszystkich sprawach, poza tymi, które dotyczą też innych grup jako całości.
5. Każda grupa ma 1 cel: nieść posłanie alkoholikowi cierpiącemu
6. Grupa AA nigdy nie powinna udzielać wsparcia finansowego innym tego typu organizacjom
7. Każda grupa AA powinna samodzielnie pokrywać koszty
8. Działalność we wspólnocie powinna być służbą honorową, dopuszcza się jednak zatrudnianie niezbędnych pracowników w służbach AA.
9. AA nie powinno stać się organizacją, dopuszcza się powoływanie służb i komisji
10. Nie zajmuje stanowiska wobec problemów spoza wspólnoty
11. W kontaktach na zewnątrz, z mediami AA mają pozostawać anonimowi, mają przyciągać a nie oddziałowywać
12. Anonimowość to podstawa, przypominająca o pierwszeństwie zasad nad osobistymi ambicjami.
Program AA – I poł XX w. także w więzieniach. Problem recydywy w przypadku alkoholików – pod wpływem alkoholu popełniali przestępstwa i wracali do więzienia.
Grupy AA mają sens w instytucjach korekcyjnych.
Program ,, Minessota’’ ( amerykański ) bazuje na doświadczeniach grup AA
Rozkwit wspólnot terapeutycznych np. ‘’ synamonu’’.

Post został pochwalony 0 razy

:D:D:D

Post został pochwalony 0 razy

Posiada ktoś te 3 wykłady których brakuje?

Post został pochwalony 0 razy

ja już dzisiaj je mam- jutro koło 14 opracuję;) pzdr

Post został pochwalony 0 razy

jak to dobrze, że ktoś jednak zadał sobie tyle trudu, żeby systematycznie chodzić na resocjalizację. Wielu to po prostu przerosło:P

Post został pochwalony 0 razy

wrażenia z wykładów niezapomniane:D

Post został pochwalony 0 razy

najważniejszy jest drugi rozdział i tylko z niego daje pytania jeżeli chodzi o książkę, a reszta- wykłady

taką informację dostałem, no jeżeli ktoś jest ambitny to zawsze może przeczytać całą książkę:D
miłej nauki!

Post został pochwalony 0 razy

to pierwsza część brakujących materiałów :

Wspólnota Synanon –skupiały członków life-styler- żyjących w niej długo bez możliwości powrotu do poprzedniego stylu życia;
Programy oparte na koncepcji Synanonu są najczęściej stosowanymi programami w ośrodkach leczenia uzależnień od narkotyków, np. w ośrodkach MONARU. W praktyce przybierają najczęściej formę przeprogramowywania ludzkich postaw i przyzwyczajeń. Przestrzeganie ścisłego regulaminu zakazów i nakazów oraz praca wypełniająca sporą część czasu to jedne z podstawowych środków mających wyrobić w osobach uzależnionych dyscyplinę, poczucie obowiązku, umiejętność przystosowania się i panowania nad sobą. Praca terapeutyczna zgodnie z ideą odkrywania potencjału jednostki, ma być pomocą w odkrywaniu i twórczym wykorzystywaniu go. Walka z nałogiem powinna być pracą nad sobą nie sprowadzoną wyłącznie do wyrabiania w sobie poprawnych postaw i uczenia się odpowiednich zachowań i samokontroli, lecz polegającą na rozwoju własnej istoty, realizowaniu siebie.
Założyciel Synanonu Charles Dederich podstawowe idee filozoficzne przejął od R. W. Emersona, według którego „w naturze ludzkiej zawarta jest cząstka Boga”. Dederich to były alkoholik, stworzona przez niego wspólnota Synanon w jakimś stopniu wywodzi się z idei wspólnoty Anonimowych Alkoholików do których on sam należał.

Pierwsza Wspólnota- La Monica
- obowiązek pracy w nowopowstałych zakładach mechanicznych;
- zarobione pieniądze trafiały do wspólnej kasy- dla siebie mogli zostawić do 75$ tygodniowo;
- forma komunistyczna- produkty w sklepie członkowie wspólnoty mieli za darmo, a nowicjusze z 1$;
-do wspólnoty przystępowali ludzi o niskim statusie społecznym;
- nowicjuszom na wstępie golono głowy, w pierwszym okresie pobytu obowiązywał ich zaostrzony rygor;
- sesje terapeutyczne odbywające się raz w tygodniu nazywano seminariami;
- synanowska gra- połączenie gry, rywalizacji z grą aktorską, dramatyczną- wyśmiewanie, przesadne krytykowanie innych; zasada główna: „Uczyń swoje życie jawnym!”- bez sekretów; w odpowiedzi na szczere wyznanie, grupa wyśmiewa osobę; gra ta ma na celu: radykalną zmianę postawy i osobowości, uczy stawiać czoła społeczeństwu, radzić sobie z krytyką ( chcesz kogoś wzmocnić, powiedz mu prawdę o nim);
- Synanon rozpadł się z powodów finansowych.

- polski Monar uznany jest za dziecko Synanonu.

Wspólnota Dayton Village- (1963/64)
FILOZOFIA DAYTOP
''Jestem Tutaj ponieważ nie mogę już dłużej uciekać od samego siebie.
Tak długo będę uciekał dopóki nie odważę się zobaczyć siebie w oczach innych.
Tak długo będę cierpiał i bał się dopóki nie podzielę się z innymi swoimi tajemnicami.
Jeżeli nie zaufam innym będę sam.
Tylko w tym miejscu będę mógł zobaczyć siebie jak w zwierciadle.
Tylko tutaj nie musze być gigantem z moich marzeń czy karłem z moich strachów.
W tym domu jestem cząstką społeczności dzieląc z moimi rówieśnikami cele i codzienny trud.
Zapuszczając tu korzenie mogę
rozwijać się i tworzyć nie będąc już dłużej samotnym.
Pomagając innym mogę też odnaleźć siebie.''
- wspólnota stworzona przez psychiatrę i kryminologa jako program eksperymentalny dla alkoholików i narkomanów, którzy nie zdawali sobie sprawy z uzależnienia i prob manipulacji terapeutami;
- funkcje terapeutów pełnili zaleczeni narkomani i alkoholicy;
- w 1964r. D.Deitch (absolwent Synanonu, AA) nauczył się rozpoznawać ślady manipulacji; zlikwidował we wspólnocie podziemie, zatrudnił do pracy kobiety; wydłużono program z 12 do 24 miesięcy, przedłużono fazę wyjścia;
-od końca lat 60. obserwuje się rozwój tych wspólnot w środowiskach otwartych;
Cele:
posłuszeństwo wobec terapeutów, zakaz stosowania uzależniających środków chemicznych, zakaz negatywnych kontaktów, zasada prawdy, zakaz izolowania się, życie po bratersku.
obecnie
Program trwa 6 miesięcy ( 26 tygodni ). Jest on podzielony na 3 etapy. Pierwszy etap trwa 4 tygodnie. Na drugi, zasadniczy etap przewidziano 18 tygodni. Trzeci, ostatni etap terapii trwa 4 tygodnie.
Na I etapie terapii pacjenci konfrontują się z problemem, piszą własną autodiagnozę oraz nabywają podstawowych wiadomości na temat narkomanii.
Na II etapie terapii pacjenci zapoznają się z destrukcyjnym wpływem zażywania narkotyków na różne sfery ich życia oraz z bezsilnością wobec narkotyków.
Na III etapie terapii pacjenci zapoznają się z tematyką nawrotów w uzależnieniach, uczą się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze świadczące o nawrocie choroby oraz jak sobie radzić z nimi. Opracowują plan dalszego zdrowienia.
Grupy terapeutyczne ( zadaniowe ) mają charakter otwarty. Jedyną grupą zamkniętą są zajęcia warsztatowe.

Ruch Wspólnot Terapeutycznych- hasło: „Nic nie działa w resocjalizacji”; oparty na filozofii 12 kroków- źródło inspiracji dla instytucji korekcyjnych; stwierdzenie, że działalność resocjalizacyjna nie przynosi skutków i szukanie alternatywnych rozwiązań; zbyt Malo psychiatrów- zbyt dużo ludzi potrzebujących pomocy;

Nurt Antypsychiatrii- (lata 60.) ruch społ. zmierzający do przekształcenia leczenia psychiatrycznego (pod zarzutem niehumanitarnego traktowania ludzi w szpitalach psych.);

Zasady Ruchu Wspólnot Terapeutycznych
- dobrowolność- dość względna- ludzi po wyroku uczestniczyli przymusowo;
- pełnego uczestnictwa- bez odwracania się reszty społeczności;
- realizmu- nagiej prawdy; zmierzenie się z prawdą bez zakłamania samego siebie poprzez kontrolę własnych mechanizmów obronnych;
- akceptacji- osoby a nie jej postępowania.

Cechy Wspólnot Terapeutycznych
- posiadanie charyzmatycznego przywódcy
- swoisty porządek i dyscyplina- efekt współdziałania członków wspólnoty: przepisy zagrożone sankcjami, zakaz stosowania jakichkolwiek form przemocy, zakaz kontaktów seksualnych z innymi członkami wspólnoty, zakaz brania cudzych rzeczy bez zgody, posłuszeństwo wobec osób wydających polecenia zakaz ZŁOŚLIWEGO KRYTYKANCTWA, zakaz okłamywania, zakaz tworzenia podgrupek działających na szkodą wspólnoty;
- osobista odpowiedzialność mieszkańca- warunki wyleczenia tkwią w jednostce;
- wspólna praca członków;
- ograniczony dopływ standardów;
- publiczna spowiedź- otwarte przyznanie się grupie do błędów;
- zaangażowanie w życie wspólnoty;
- optymalna wielkość wspólnoty- ani zbyt mała, ani zbyt duża;
- elitarność wspólnoty- ulokowanie poza miastem.

Fazy:
1. nowicjat – wstępna rehabilitacja; jest to najtrudniejszy i najcięższy do przejścia etap, jednostka szuka motywacji do zmian, uczy się podejmować ryzyko
2. faza kluczowa, środkowa pobytu w placówce- nauka asertywności
3. faza wyjścia- mieszkaniec staje się wzorem dla innych, usamodzielnia się, opuszcza wspólnotę, ale powinien pamiętać kim jest.

za jakieś pół godziny wrzucę resztę;)

Kryzys resocjalizacji instytucjonalnej lata 70.- płaszczyzny:
- spadek zaufania do instytucji
- spadek zaufania do zmiany osobowości.

R.Martinson – w 1971r. opublikował tekst kończący się słowami: „nic nie działa w resocjalizacji” (nothing works)- niezależnie od stosowanej metody, reso empirycznie nie da się określić jako działanie skuteczne.
Resocjalizacja- przeciwskuteczna
Reso nie działa, natomiast więzienia owszem- idea unieszkodliwiania.
# Ruch zapoczątkowujący renesans reso- idea WHAT WORKS:
- wobec kogo reso działa?
- jaki przedmiot otoczenia psychologicznego należy brać pod uwagę?
- jakie stosować formy metod?
# Zasada ryzyka głosi, że należy oddziaływania resocjalizacyjne koncentrować na tych, u których będzie można zaobserwować ponowne przestępstwo.
#Pomiar ryzyka recydywy:
- stworzenie listy czynników sprzyjających recydywie;
- ocena i minimalizowanie ryzyka

#Określenie bliższego celu korekcji- stałość ( jego historia) lub zmienność ( brak pracy, uzależnienie).
#Przestępcy nieumyślni nie wymagają reso.
#W Polsce ten nurt powoli się rozwija.

SYSTEMY
System resocjalizacyjny, penitencjarny- po raz I. został zastosowany przy systemie celkowym.
System progresywny- progresywizm penitencjarny- token economy- technologia osadzona bardzo głęboko w progresywizmie.
#Podział:
system socjopedagogiczny – terapeuta działa na jednostkę poprzez grupę; wychowawca-grupa-wychowanek; metoda stosowana przez Antona Makarenko, komisarza ludowego w ZSRR, założenia filozofii bolszewickiej wpajał poprzez pracę, porządek, obowiązek i dyscyplinę;
W latach 50. w Jaworznie działał ośrodek resocjalizacyjny dla modzieży wykolejonej, który przekształcił się w ośrodek represji wobec młodocianych przestępców politycznych- młodzież pracowała w kopalni w bardzo ciężkich warunkach.
Prof. Jedlewski dokonał analizy systemu dyscyplinarno-izolacyjnego w reso nieletnich, wykazał, że:
-brak koncepcji oddziaływania korekcyjnego, -brak wykształcenia pedagogów, -rozrost zjawiska podkultury więziennej, -kara dyscyplinarna jest jedynym narzędziem, -przeważa ilość kar na nagrodami, -dystans fizyczny środowiska wychowawczego a otoczenie (izolacja).
Tego typu działania nie przyniosły efektu- zwiększało się zjawisko recydywy.

system indywidualny – indywidualne spotkania wychowawcy z wychowankiem, metody wpływu osobistego, terapia głębinowa, posiadane kontakty ograniczone wielkością grupy; grupa wychowawcza jako wpływ na jednostkę;

system komplementarny- łączy system indywidualny z systemem socjopedagogicznym; grupa jest narzędziem oddziaływań przez wychowawców.
wymiary metod oddziaływania: - psychotechnika (słowo, perswazja), - socjotechnika, - kulturotechnika (dobra kultury).

#Podział systemów resocjalizacji:
-system homogeniczny – postulat indywidualizacji- odrębne środowiska ze względu na cechy wspólne oddziaływań korekcyjnych
-system heterogeniczny.

Społeczne niedostosowanie --- Społeczne nieprzystosowanie
2 definicje wg Grzegorzewskiej:
-w znaczeniu szerszym obejmuje dzieci, które potrzebują większej troski ze strony społ., a także dzieci z wykolejeniem moralnym;
-w późniejszym czasie obejmowała tylko dzieci z zaburzeniami w zachowaniu.

Prof. Helena Spioszek (?) na przeł. Lat 60/70 wprowadza pojecie zaburzeń emocjonalnych.
Niedostosowanie- zaburzenia wchodzące w grę:
-dzieci hiperaktywne- nadpobudliwe
-dzieci hypoaktywne- zahamowane ;)

teoretyczny problem w diagnozie społ. niedosyt.:
-gniew ( u hiperaktywnych)
-ryzyko przeoczenia- trudno takie dzieci zdiagnozować ( u hypoaktywnych).

Próby rozdzielenia pojęć niedostosowania i nieprzystosowania- Susułowska i Przetacznikowa, ze względu na uwarunkowania emocjonalne.

Otton Lipkowski dostarcza wychowawcom definicji odróżniającej społ. niedostosowanie, ze względu na zaburzenia charakterologiczne- czynniki zewn. i wewn.- łączy element normatywny:
Zachowania niedostosowania, gdy dziecko łamie powszechnie przyjęte normy.

Czapow i Jedlewski: dwa warianty wykolejenia społecznego:
- wykolejenie przestępcze- łamanie norm prawnych
- wykolejenie obyczajowe- uzależnienia, prostytucja.

*Jedlewski kierował sierocińcem w Krzeszowicach. W Warszawie prowadził pierwszą katedrę reso. Wykonywał pionierskie badania środowisk przestępczych metodą obserwacji.

Jan Konopnicki
Jako pierwszy w Polsce podjął się zbadania poziomu społ. nieprzystosowania.
Wyróżnia dwie kategorie dzieci, które cierpią:
-dzieci z zachowaniem demonstracyjno- bojowym (gniew, agresja) (cierpią na wskutek zachowań agresywnych).
-dzieci z syndromem wrogości (cierpią na wskutek zahamowań).
Do tego skrajne przypadki:
-dzieci skrajnie aspołeczne (nie da się nic) (ok.10%);
-dzieci z syndromem niekonsekwencji ( wrogość + zahamowanie)
Dzieci cierpiące są zdolne do wyrzutów sumienia, skrajnie aspołeczne przypadki nie miewają poczucia winy.

Trzy syndromy:
- zahamowanie
- wrogość
- niekonsekwencja.
a oto i całość!!!:D milej nauki;p

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez patryszya dnia Sob 14:51, 19 Cze 2010, w całości zmieniany 2 razy

dzięki wielkie Patrycja- myślę, ze dziękuje w imieniu całej grupy;):P

Post został pochwalony 0 razy

spoko spoko;) wszystkim się przydało- ja się przynajmniej zmotywowałam do nauki na kacu;D

Post został pochwalony 0 razy

Mam pare pytań, które mieli z p. Sztuką na zaocznych
Były a,b,c, mam pytania ale bez odpowiedzi więc niech każdy pisze co wie.
1.Zasada what works
2.Wczesny wybuch
3.Multidyscyplinarny Charakter ped. resocjalizacyjnej
4.Ortodydaktyka
5.Gdzie była publiczna spowiedź
6.program 12 kroków
7.System który założył Bentcham

A jak ktoś ma znajomych na zaocznych to pytajcie sie bo będziemy mieć napewno ten sam :D

Post został pochwalony 0 razy

1. What works- postawiono pytania wobec kogo działa resocjalizacja i w jaki sposób oddziaływać (zasada ryzyka, potrzeb, reaktywności)

3. Multidyscyplinarny- łączy dorobek różnych dziedzin nauki- kryminologia, prawoznawstwo, psychologia kliniczna, kyminologia. (wymiar teleologiczny reso, teoria wych resocjalizującego, metodyka wych resocjalizującego)

4. Ortodydaktyka- ustalenie celów, zasad i procesów nauczania jednostek odchylonych od normy.

5. publiczna spowiedz- grupy oxfordzkie

6. 12 kroków: w stowarzyszeniach AA, pozbawiony modyfikacji, etapy potrzebne do osiągnięcia trzeźwości, przejęty potem także przez inne grupy uzależnionych (od seksu, hazardu etc)

7. Panopticon

Post został pochwalony 1 raz

2. Hipoteza wczesnego "wybuchu"
Dzieci przejawiające dewiację (agresję) we wcześniejszych okresach znajdują się w fazie większego ryzyka chronicznej przestępczości.

Post został pochwalony 0 razy

a orientujesz się ile było tych pytań?

Post został pochwalony 0 razy

podobno 16

Post został pochwalony 0 razy

w zeszłym roku było 22 pytania

Post został pochwalony 0 razy

5. "publiczna spowiedz- grupy oxfordzkie "?? na pewno ? Publiczna spowiedz byla w Ruchu Wspólnot Terapeutycznych jako jeden z celów resocjalizacyjnych tzw.publiczne przyznanie się do błędów...chyba ze to jest test wielkorotnego wyboru???

Post został pochwalony 0 razy

AA wzięli motyw publicznej spowiedzi od grup oxfordzkich... gdzieś to w notatkach było;)

Post został pochwalony 0 razy