Forum www.ignatianumpedagogika.fora.pl Strona Główna
RejestracjaSzukajFAQUżytkownicyGrupyGalerieZaloguj
Podsumowanie

 
Odpowiedz do tematu    Forum www.ignatianumpedagogika.fora.pl Strona Główna » Współczesne kierunki pedagogiczne - wybrane nurty i ideologie / Wsp. k. - nurty01 Zobacz poprzedni temat
Zobacz następny temat
Podsumowanie
Autor Wiadomość
judi179
Starszy Kapral



Dołączył: 26 Lis 2009
Posty: 34
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: dziewoja

Post Podsumowanie
NOWE WYCHOWANIE KONIEC XIX
-krytyka szkoły tradycyjnej (brak indywidualizmu)
-oparcie się o psychologię eksperymentalną (Wilhelm Wundt, nauczanie poprzez pobudzanie do samodzielności, twórcze myślenie)
-krytyka podstawowych pojęć
-nowe metody badań (psychograficzna, porównawczo- historyczno- opisowa, analiza wytworów dziecięcych, testy)
-pajdocentryzm (dziecko jest najważniejsze)
-naturalizm i humanizm
-subiektywizm pedagogiczny
-idea wykształcenia ogólnego
ELLEN KEY XIX/XX
-samodzielna praca uczniów
-uwzględnienie indywidualnych cech wychowanków
-szkoła otoczona ogrodem
-wychowawca jako dobry przykład dla dziecka
-wychowanie w domu rodzinnym
-dom jako naturalne środowisko
-cel-potęgowanie szczęścia
-krytyka szkoły za formalizm

HENRYK ROWID XIX/XX
-gruntowne przygotowanie nauczycieli
-szkoła oparta na systemie klasowo- lekcyjnym
-klasa jako pracownia
-kooperacja i solidarność
-dzieci poruszają się po klasie wg. swoich potrzeb
-czytanie dzieł mistrzów od najmłodszych lat
-współdziałanie
-brak kar
-najważniejsze jest dziecko
-centrum powinno być dziecko

PRAGMATYZM XX
-John Dewey
-filozofia powinna służyć rozwiązywaniu ludzkich problemów
-wychowanie to wzrastanie jednostki w społeczną świadomość gatunku
-wrodzone siły dziecka powinny być pobudzane przez wymogi społeczne sytuacji
-szkoła instytucją społeczną
-życie szkolne powinno wyrastać z życia domowego
-nauczyciel ma wpoić dyscyplinę wewnętrzną
-szkoła ma kształcić poprzez działanie i ruch
-przedmioty powinny nawiązywać do życia społecznego
-filozofia eksperymentalizmu
-niemetafizyczna teoria wartości

JANUSZ KORCZAK XX
-prekursor walki o prawa dziecka
-szacunek do dziecka
-partnerstwo w wychowaniu
-samowychowanie
-wychowanie jako proces twórcze
-akceptowanie prawa do wolności
-współzarządzanie (sejm dziecięcy)
-współgospodarzenie
-oddziaływanie opinii społecznej
-narzędzia wychowawcze: zakłady, listy wczesnego wstawania, kwalifikacje obywatelskie, listy podziękowań i przeproszeń, skrzynka do listów, tablica, kalendarz domu, skrzynka znalezionych rzeczy, mały sklepik
-akceptacja wychowawcy przez wychowanków

PEDAGOGIKA KULTURY XX
- Wilhelm Dithey, Edward Spranger, Sergiusz Hessen, Zygmunt Mysłakowski
-uniwersalizm kultury i kultura
-ekspresja
-paideia
-wychowanie to pielęgnacja i tresura, nauka podstawowych czynności życiowych, opieka
-urabianie, przekazywanie norm
-wychowanie utożsamiane z kształceniem
-nauczyciel wprowadza w świat wartości, przybliża wzory i ideały, stawia nowe zadania


SUTHERLAND NEIL 2POŁOWA XX
-M.Montessori, J.Korczak, C.R.Rogers, W.Suchomliński, C.Freinet
- dziecko jest istotą dobrą z natury
- dziecko powinno samo decydować o swoim losie i nie należy mu narzucać odgórnych nakazów czy też zakazów
- przywracanie dziecku szczęścia
- w Summerhill brano pod uwagę zainteresowania wychowanków, ich pomysły i zdolności
-samorządność uczniów
-duża swoboda
-zaufanie do dziecka
- szkoła ma być dopasowana do dziecka, a nie dziecko do szkoły
- bezstresowe wychowanie
- wszyscy są sobie równi i mają jednakowe prawa

WYCHOWANIE PAŃSTWOWE XX
-Kazimierz Sośnicki, Zygmunt Mysłakowski
-etos państwowy
-doprowadzenie człowieka by był przystosowany do życia w społeczeństwie
-budzenie czci i miłości do reprezentantów państwa
-wyrobienie zwartej i jednolitej osobowości
-obowiązek szkolny do 18 roku życia
-nauczyciel bierze aktywny udział w życiu szkoły, spokojny, opanowany
-dobrowolnie poświęca swoje pragnienia dla dobra państwa

PEDAGOGIKA KRYTYCZNA XX
-Paulo Freire, Henry Giroux, Peter McLaren
-społeczeństwo powinno być otwarte na dialog
-człowieka trzeba przygotować do odpowiedzialnego uczestnictwa w tym dialogu
-Marksowska krytyka ideologii – tzw. fałszywa świadomość przeszkadza w rozumieniu społecznego zniewolenia
-odsłanianie mechanizmów dominacji: badania nad ukrytym programem, badania nad oporem edukacyjnym, badania nad przebiegiem reprodukcji kulturowej
-wychowywanie ludzi tak, by byli zdolni do zmiany świata: kształtowanie krytycznej postawy wobec rzeczywistości, kwestionowanie oczywistości
-dostrzegać i akceptować różnice społeczne
-dopuszczać różnorodność wypowiedzi i uczyć aktywnego zabierania głosu we własnych sprawach
-uczyć aktywnego działania na rzecz zmiany społecznej
-nauczyciel powinien on pomagać w krytycznym rozumieniu świata, przede wszystkim wskazując nierówności w społeczeństwie

PEDAGOGIKA POSTMODERNIZMU XX
-Z. Kwieciński, i L. Witkowski, T. Szkudlarka i Z. Melosika
-celem jest osiąganie jak najwyższej formy samorealizacji.
-emancypacja
-poststrukturalizm
-głęboka ekologia
-edukacja międzykulturowa
-postmodernistyczne kontrowersje wokół edukacji globalnej
-edukacja i kultura upozorowania
-świat konsumpcji
-kultura masowa i muzyka młodzieżowa
-zerwanie z poszukiwaniem jednego, optymalnego stylu wychowania
-brak obowiązującego autorytetu
-wychowawca nie kładzie nacisku na posłuszeństwo, przestrzeganie norm czy postępowanie ściśle określonych wg wzorów; między uczniem a nauczycielem nie ma żadnej zobowiązującej umowy
-wychowanek ma prawo do wolności; podmiotowość zarówno wychowanka jak i wychowawcy realizuje się tylko w relacjach społecznych, dla których podstawą jest wolność
-pluralizm
-wartości i normy istnieją tylko jako szeroko rozumiane ramy orientacyjne wyznaczające granice dla różnych sposobów interpretacji
-państwo jest gwarantem praw i wolności swoich obywateli


Brakuje chyba dwóch ale to dlatego, że mówiłam je z pamięci i nie zapisałam;)


Post został pochwalony 0 razy
Wto 14:44, 01 Cze 2010 Zobacz profil autora
sajkora
Mały Administrator



Dołączył: 07 Paź 2009
Posty: 341
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: no z Krakowa ;D
Płeć: dziewoja

Post
nie ma humanistycznej, personalistycznej, antypedagogiki, totalitarnej i chyba tyle ;p
ale zaraz zrobie podsumowanie jakies szersze odrobine


I. Nowe Wychowanie - nauczyciel -nie, uczeń-tak lata 90 XIXwieku, górna granica - wybuch II WŚ

1.Europa zachodnia - Francja,Szwajcaria, Niemcy, Anglia
poza Europa- USA
Rosja - Petersburg, Moskwa

2.Podłożem dla tego kierunku była pedagogika kultury, której przedstawicielem był Jerzy Kerschensteiner. Głównymi przedstawicielami nowej pedagogiki byli: *Owidiusz Decroly, *Edward Claparede, *Adolf Ferrier.

czerpie z: * naturalizm, * socjologizm * kulturalizm

3.
* żywiołowa krytyka oderwanej od życia tradycji
* niespotykany dotąd rozwój nowej psychologii i metody eksperymentalnej
* próba przedefiniowania wszystkich podst. pojęć pedagogiki

- przeciwstawia się tradycyjnym metodom przyznającym istotną rolę w nauczaniu i wychowaniu nauczycielowi.
- koncentruje proces pedagogiczny na dziecku, jego własnej aktywnosci, potrzebach wieku, osobistych upodobaniach i zainteresowaniach.

wychowanie- wolność, twórczość, nie-urabianie wychowanka wg modelu-szablonu

4.GŁÓWNE IDEE:
^pajdocentryzm:
* zrzucenie 1szoplanowości nauczyciela i adaptacyjnych dążeń środowiska
* wychowanie wychodzące od naturalnych potrzeb dziecka oraz uwzględnienie faz rozwojowych dziecka
* uszanowanie naturalnego tempa rozwoju każdego wychowanka, bez sztucznego przyspieszania
* szkoła głęboko tkwiąca w życiu, akceptująca indywidualne różnice, spontaniczną socjalizację

^learning by doing Johna Deweya - działanie ma być źrodłem wiedzy
^Aktywizm - poznanie świata jako proces samodzielnej eksploracji

5. Krytyka Nowego Wychowania:
-niejednolitosc
-dystans do zagadnien filozoficznych
-zagubienie dziecka w świecie pozbawionym autorytetów. mozliwosc zniewolenia
-bazowanie na zainteresowaniach dziecka nieskuteczne- nietrwałe i chaotyczne
-istnieje wiedza gotowa- nie ma sensu odkrywać jej na nowo
-szkoła to miejsce nauki,a nie zabawy
-krytyka przerostu zajęc praktycznych kosztem konkretnej wiedzy

II. Pedagogika pragmatyzmu. John Dewey

1. XX w. Stany Zjednoczone
2. przedstawiciele: Ch.Peirce, W.James G.Mead, J. Dewey

3.
- uczenie sie przez dzialanie i doświadczenie
- indywidualizm pedagogiczny - szacunek dla indywidualnych różnic
- edukacja dla demokracji
- pragmatyzm

4.rola nauczyciela:
-przyjecie roli przewodnika a nie nauczyciela ktory tylko przekazuje wiedze
-nie moga sie narzucac uczniom, ingerowac w ich wolnosc
-ich zadaniem jest zachecanie ucznia
-swiat jest zmienny, a rozwoj ucznia nie powinien byc zerwany, stąd edukacja nie ma "przystanku końcowego"
- program szkolny oparty na doswiad. zyciowych uczniow, ich zainteresowaniach i potrzebach
tylko taki program moze podtzrymac motywacje dzieci w sferze uczenia sie, gdyz umozliwia wykorzystanie nabytej wiedzy w zyciu

wazne jest pojecie demokracji


III. Elen Key 1.(1849-1926 Szecja) XIX/XX
2.
*czerpie z naturalizmu ( ogrody wokół szkoły-tworzenie zmysłu estetyki)
*uwolnienie dzieci od tresury i wyuczania
*celem wychowania powinno być wzmocnienie indywidualności
*szkoła ze wzgl. na charakter masowy nie moze eksponować indywid. dziecka - nauczanie w domu, poźniej w tzw. "szkółce domowej"
*ograniczenie liczby wychowanków

3.Nauczyciel:
* ma tylko wskazac odpowiednie sposoby pracy, pomoc wybrac literature
* ma nie podawac wlasnych spostrzezen, sądów -pozbawiajac tym ucznia mozliwosci dokonywania wklasnych spostrzezen, wyrazania swoich mysli
harmonijny rozwój tylko przez wolność wyboru *nie moze zmuszać do nauki jakiegos przedmiotu
*nauczanie dostosowane do poziomu dojrzałosci i mozliwosci

4.Uczeń
*samodzielna praca ucznia, poszukiwanie odpowiedzi,
*samodzielne doszukiwanie się własnego sposobu pracy i wyrażania myśli


IV. Henryk Rowid (1877-1944)


szkoła twórcza - szkoła w ktorej wyzwalaja się energie potencjalne tkwiące w duszy dziecka(..)
Propaguje ideę współpracy, solidarności -opartą na wzajemnym zaufaniu, szczerości i sprawiedliwości.

w szkole twórczej 1sze miejsce zajmuje dziecko pracujące i zdobywające wiedzę samodzielnie.
Rola nauczyciela polega na kierowaniu pracą dzieci, na pobudzaniu, pomaganiu w szukaniu wskazówek, materiałów, środków. Współdziała ii współpracuje z uczniami. Człowiek dobry, szczery przyjaciel dzieci, towarzysz pracy i zabawy.
W szkole twórczej nie program jest ośrodkiem pracy,ale dziecko, jego życie i potrzeby.

V. Pedagogika autorytarna -Aleksander Neill

1.prekursor: T.W. Adorno
*jego główne przesłanie : by już nigdy nie powtórzył się Oświęcim.
*zasada tworzenia społeczeństwa wolności, równosci, sprawiedliwosci i szczescia.
*Głosił konieczny w wychowaniu zwrot ku podmiotowi.
wychowanie jako wychowanie do krytycznej autorefleksji, powinno się skoncentrować na wczesnym dzieciństwie, gdyż w tym okresie kształtują się wszystkie charaktery

*Autonomia -zdolnosc do refleksji, samostanowienia, niewspółuczestniczenia w uprzedmiotawianiu innych

2.poglądy A.S. Neilla
* wolnosc w wychowaniu jest możliwa, trzeba jedynie zmienić swój punkt widzenia
* postrzeganie dziecka z całą złożonością i autentycznością jego natury.
* Dziecko ma prawo do swobodnego rozwoju
* celem wychowania jest wolny człowiek, wolnosc =prawo do czynienia tego, co danej osobie sprawia radosc, o ile nie zagraza to wolnosci innych osob. Wolnosc we wspolnocie to sztuka kompromisu.
* Dziecko jest z natury dobre
* Najwazniejszy jest rozwój emocjonalny
*relacje wychowawcze doroslcych z dzieckiem mają byc partnerskie
*dobrowolny udział w zajęciach szkolnych
3.Prawa dziecka w szkole Neilla:
* prawo do wolnosci, bycia sobą, samostanowienia, nieskrępowanego rozwoju
*do odpowiedzialności za samego siebie, swoje czyny, uczucia, emocje, wiedzę i wolę
*do życia bez przemocy fizycznej i psychicznej
*do autoekspresji ( taniec, teatr, muzyka, malarstwo itp.)
*do miłości, akceptacji, humoru, radości
*prywatności osobistej i rzeczowej
*do oświecenia seksualnego
*do wsparcia i pomocy ze strony innych osob

"To szkoła powinna przystosowywać się do uczniów, a nie na odwrót"

VI. Janusz Korczak ( 1878- 1942 Zginął wraz z wychowankami. Dobrowolnie towarzyszył im w drodze na śmierć w komorze gazowej obozu zagłady, w Treblince)

1.*pedologia -nauka o dziecku
*pajdocentryzm - pais – dziecko, centrum – środek) – centralna pozycja dzieckaq w procesach edukacji. Pajdocentryzm traktuje wychowanie jako samą tylko opiekę nad samorzutnym rozwojem dziecka, do którego należy dopasować programy, metody i organizacje pracy dydaktyczno-wychowawczej. Jednocześnie pajdocentryzm nie docenia roli nauczyciela i społecznych uwarunkowań edukacji.

2.*szacunek do dziecka jako człowieka rozwijającego się poprzez własną aktywność
*partnerstwo w procesie wychowania
*prawo dziecka do opieki, odpowiedzialnosc dorosłych za warunki życia dziecka

3.Nauczyciel:
-konieczność pokazywania dzieciom,ze mają prawo do sprzeciwu wobec doroslych
-relacje oparte na pełnym pozrozumieniu obu stron
-wspolne dzialanie i podejmowanie decyzji
-wzajemne zaufanie

4.Prawa dziecka:
-do miłosci, bycia szanowanym
-posiadania wlasnych tajemnic, wlasnosci
-samostanowienia o sobie,wypowiadania swoich myśli i uczuc
-rozwoju, zabawy, pracy
-sprawiedliwosci, niepowodzeń, łez

*wychowywać - chronić, ukrywać przed szkodą i krzywdą
*dążenie do samowychowania
*wróg wpajania dyscypliny, stosowania kar cielesnych
*dziecko nie moze byc przedmiotem manipulacji świata dorosłych

narzędzia wychowawcze:
-zakłady
-listy wczesnego wstawania, listy podziękowań i przeproszeń, skrzynka na listy
-tablica informacyjna
-kalendarz domu
-skrzynka znalezionych rzeczy
-mały sklepik

VII Pedagogika Humanistyczna Carla R.Rogersa (1902-1987) XXw. [władca]
*facylitacja

1.Rozwój pedagogiki humanistycznej na gruncie psychologii, czerpie głównie filozofii
2.Najważniejsi reprezentanci to Abraham Maslow i Carl Rogers
3.Humanizm – postawa moralna i intelektualna skoncentrowana przede wszystkim na człowieku, jego dobru, pomyślności, szczęściu, charakteryzująca się poszanowaniem godności i wolności człowieka.

Nauczyciel jest posiadaczem wiedzy i sprawuje władzę, uczeń jest posłuszny, jest oczekiwanym odbiorcą.
Centralne elementy edukacji to- wykład i egzamin.
Nauczyciel jako autorytet jest centralną postacią tej edukacji.
Minimalna ilość wzajemnego zaufania. Nauczyciel nie oczekuje,ze uczeń bedzie dobrze pracowal bez jego stałej kontroli, a uczeń nie wierzy w dobrą wolę, uczuciowość i kompetencje nauczyciela.
Nauczyciel wierzy,ze uczniem najlepiej kieruje się trzymając go w stałym/przerywanym stanue strachu.
W szkole nie ma miejsca dla całej osobowosci. Jest miejsce tylko dla intelektu, emocje są całkowicie ignorowane.

W miejsce krytykowanej edukacji tradycyjnej C. Rogers proponuje inny model edukacji: PCA (Person Centered Approach)- podejście skoncentrowane na osobie:


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sajkora dnia Nie 19:23, 06 Cze 2010, w całości zmieniany 3 razy
Nie 17:18, 06 Cze 2010 Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:    
Odpowiedz do tematu    Forum www.ignatianumpedagogika.fora.pl Strona Główna » Współczesne kierunki pedagogiczne - wybrane nurty i ideologie / Wsp. k. - nurty01 Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do: 
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Design by Freestyle XL / Music Lyrics.
Regulamin